Beş yıldır çok mutlu süren, herkesin imrendiği, varlığından bile şüphe duyduğu o yüce aşklardan birini yaşadım. Sevgilimle birbirimizi o kadar çok seviyor ve birbirimize o kadar inanıyorduk ki, koca bir ömrü beraber geçireceğimize dair hiç kuşkumuz yoktu. Ama üç gün önce beni terk etti. Bir başkası için terk etti. Hiç ardına bakmadan, acımadan, ne anılara ne yaşanmışlara hiçbir şeye aldırmadan. Sadece bir başkası için. Soruyorum, şimdi hangi felsefe bana yardımcı olabilir? Hangi yönelim, hangi hayat? Hayatınızı adadığınız bir yarınız, öteki yanınız, bedeniniz, hayalleriniz, yaşama umudunuz, kanınız nefesiniz... sizi böyle acımasızca terk ederse ne yapardınız? İşte hayat öğretirken bu kadar acımasız, kimseye güven olmayacağını ne kadar acı bir tecrübeyle öğrendim bir bilseniz...
Olsun yine de akarız
Ortaokula giden kuzenim haftaya İzmir'e geliyormuş. OKS'ye hazırlık için sabah 8, akşam 8 soru çözeceklermiş, ondan sonra da yanıma gelecekmiş, gecelere akacakmışız. Akalım da canımın içi seni almıyorlar ki mekanlara...
"Hoca Hanım, çok süslenip öğrencilerin dikkatini dağıtmamalıyız, yönetmeliklerde hızma takılması da yasak, takı, kolye gibi şeyler dikkat dağıtıcı..." gibisinden bir ton nasihatta bulunan sayın müfettişe sesleniyorum: "Siz önce fermuarınızı kapatın!"
Ablam "Kendimi çok zor tutuyorum Barcelona'nın hocasına aşık olmamak için." dediğinden beri evde ne İspanya Ligi, ne şampiyonlar ligi maçları izleniyormuş. Demek ki neymiş; akıllı kadın, az, öz konuşan, yine de işini görenmiş.
Oğlum arabalara o kadar düşkün ki, kardeş istemediği halde, eğer adını Citroen koyacaksak bir kız kardeşi kabul edeceğini söylüyor.
Bir alkış da daha önce sorduğu "Eski kocanla görüşüyor musun?" sorusunu "Bir servis şöförüyle görüşecek kadar." diye yanıtladığım ve iki gün önce gazetede servis şoförüyle aşk yaşayan iki velinin haberini okuyup soluğu yanımda alan ve "Siz de mi böyle görüşüyorsunuz?" diye soran, kendini komik zanneden şahsiyete lütfen.
Demek ki neymiş; dolmuşta kendi kendine filmin kritiğini yaparken çok odaklanmayacakmışsın. Yoksa ineceğin durağa gelindiğinde; "Issız bir yerde inecek var." (!) diyebilirmişsin. Hadi dedin; "Bir tur daha bekle çiftliğe geçeriz abla!" cevabını aldığında bozulmayacakmışsın.
Liseyi bitirdikten sonra nişanlandım, ayrıldım, üniversiteyi kazandım. Üniversiteyi bitirdiğim yıl sevgilimden ayrıldım, yüksek lisansa başladım. Yüksek lisansı bitirdiğim dönem bir başka sevgilimden ayrıldım, işyerinde çalıştığım pozisyondan çok daha iyi bir mevkiye terfi ettim. Azimliyim, bir sevgili daha bulup ayrılırsam kesin meclise gireceğim.
Israrlarına dayanamayıp yıllardır bakireliğe ile övünen arkadaşıma ağda yapıyordum ki vajinasının dudak kısmındaki diş izine benzeyen izle irkildim. Fark ettiğimi anlayınca "Epilatörle alırken cımbızı kaptı" dedi mi? Dedi. Ben de ona cevap olarak "Benim de vardı öyle sarhoşken kendini kaybedip ısıran bir sarhoş epilatörüm" dedim mi? Dedim. E artık bakirelik numarası yapmayı düşünmeyiz karşılıklı!
Kuzenimin düğününden hemen önce fotoğraf çekimi için stüdyoya gittik. Çekimi yapacak olan kişinin ilk cümlesi ''Yumuluyormuş gibi yapın birbirinize.'' olunca yumuldular(!) iki üç kez, çekim bitti. Daha ne isteriz canım, ne şikayet ediyoruz ki?
Nişanlımın tek tatil gününde yani buluşabildiğimiz tek günde, annesi birbirinden saçma hastalıklar çıkarıp bütün günü oğluyla hastanede geçiriyor. Her seferinde sapasağlam olduğu garantilenerek akşamı ediyorlar. Bunu her hafta yapan müstakbel bir kaynanam, bu oyuna her hafta alet olan ana kuzusu bir nişanlım var. Bense yüzüğü parmağımdan çıkarıp fırlatmak için gün sayıyorum.
Mağaza kasasında ödeme yapmaya çalışan abim, onu beklerken kasanın hemen yanına konmuş kutudaki minik, rengarenk, sevimli paketleri inceleyen annem, annemi dirseğiyle devamlı dürten ben, bıyık altından gülen kasiyer hanım ve annemin kendine gelerek elindeki kondomu hemen yerine bırakmasını sağlayan sert öksürüğün sahibi, tabii ki, babamdır.
Trenin gürültüsü içinde ben tuvaletin kapısını çaldığını duymamış olabilirim de, sen 10 saniye beni iş halinde süzdükten sonra niye daha kapıda beklersin be yaşlı kozalak?
Üç yaşındaki miniğe kreşteki üçüncü gününün ardından soruyorum: "Bugün nasıldı kreş?" Bir yandan gülüyor bir yandan da anlatıyor: "Bugün yeni bir öğretmen geldi teyze. Adı da "tiçır (teacher)"mış. Çok komik ya...Hiç öyle isim olur mu?"
Merdivenlerden yuvarlanırken "Vay be! Demek böyle oluyormuş." diye düşünen, bilincini kaybetmeden önce de "Acaba bayılır mıyım?" merakı içinde olan kaç kişi olabilir ki?
"Oğlum neden düz durmuyorsun? Yediğin önünde yemediğin arkanda, bahçe ise bahçe; park ise park, oyuncak desen oda dolusu, daha ne istiyorsun?" dedim; "Aşık olmak istiyoyum" dedi... Bu çocuk %100 benden; eminim.
Kızım kreşe başladı, bilin bakalım ayrılmak istemeyen, salya sümük ağlayan kim?
Bir alkış da telefonda konuşurken karşıdaki kişinin söylediği telefon numarasını yazmam için beni uyaran, "Hıı, hıı, evet, hıı hıı, tamam. İyi günler." deyip telefonu kapatan ve sonrasında da bana dönüp "Yazdın mı numarayı?" diyen partnerime gelsin. Çok zekidir kendileri çoook!
zeynepnisa 'nın itirafını okuyunca, yanımda hiç çekinmeden gaz çıkaran kocama; "Aşkım, o güzel popon benim için bir tahrik unsuru, ancak ondan öyle kokulu sesler çıkarınca, nazarımda bütün çekiciliğini yitiriyor. Lütfen bu işi benden uzakta yap." dedim. Sonuç; bir süredir yetiştirebildiği ölçüde bütün gaz çeşitlerini banyoda yapmaya çalışan bir koca. Teşekkürler zeynepnisa, teşekkürler itiraf.com!
Öğrencilerime "Nuri Alço-gazoz" esprisini yaptım, hiçbiri anlamadı. Ya bunlar dünyadan bihaber, ya da ben gerçekten yaşlanıyorum.
Yıllarca sarkmasınlar diye dayanılmaz soğuk duşlar aldırdığım, kremler sürüp bakımını yaptığım memelerimle 22 ay oğlumu emzirdim. Hiç pişman değilim.
Yıllarca sarkmasınlar diye dayanılmaz soğuk duşlar aldırdığım, kremler sürüp bakımını yaptığım memelerimle 22 ay oğlumu emzirdim. Hiç pişman değilim.
Ekonomik krizden dolayı babamın işleri pek yolunda gitmiyor. Evin giderlerine ben destek olmaya çalışıyorum. Yaptığım her harcamada yüzündeki hem mahçup, hem de gurur duyan ifadeyi görmek beni çok yoruyor. Destek olabildiğim için sevinsem mi, mahçup hissettirdiğim için üzülsem mi karar veremiyorum.
''Bu elma krom her ne anasının nikahıysa, ondan alıver bana, yaz geliyor. ''diyen bünye anneannemindir. Hafıza kartı 60'ından sonra yandı bunun.
Benden 10 yaş yaşlı gösteren halinle beni kocamın yanında çevirip, "Hanımefendi, özür dilerim ama ablama çok benziyorsunuz." dersen, "Ne tesadüf, siz de teyzemin ikizi gibisiniz." dememe bozulmaman gerekir.
Eğer, yüzündeki o muzip gülüş olmasaydı "Ben sevgimin büyüklüğünden eminim, senin sevginin derinliğini ise zamanla göreceğiz!" cümlesinin çok romantik ve duygusal bir cümle olduğunu düşünebilirdim. Ama o gülümseyiş var ya o gülümseyiş...
--
Sizde Beğendiğiniz e-postaları, kendi eserlerinizi veya bizimle paylaşmak istediklerinizi naturelist@gmail.com mail adresine yollayabilirsiniz..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder